Ömer el-Halvetî (ö.800/1397): Halvetî tarikatının kurucusudur. Asıl adı Ebû Abdillâh Sirâcüddîn Ömer b. Şeyh Ekmelüddîn el-Gîlanî el-Halvetî'dir. İran'ın Gîlân bölgesinde Hazar denizinin kıyı şeridi yakınlarındaki Lâhîcân şehrinde doğdu. Aslen Şirvanlı olup soyu Şirvan'ın meşhur şeyh ailelerine dayanır.
İlk tasavvuf terbiyesini babasından aldı. Gençliğinde askerliğe ilgi duyarak İlhanlılar'ın hizmetine girdi ve Emîr Çoban'ın ordusunda savaşırken esir düştü. Esaretten kurtulunca Hârizm'e gidip Halvetiyye silsilesinde Ahî Muhammed diye anılan amcası Şeyh Ebü'l-Füyûzât Kerîmüddin Muhammed el-Hârizmî'ye (k.s.) intisap etti, sülûkünü onun yanında tamamladı.
Ardından amcası ile birlikte Lâhîcân'a dönüp Herî kasabasına yerleşti. 780'de (1378) amcasının vefatı üzerine onun irşad faaliyetini Tebriz civarındaki Hoy şehrinde devam ettirdi.
Ömer el-Halvetî'nin (k.s.) tarikat silsilesi, şeyhi Ahî Muhammed (k.s.) vasıtasıyla İbrâhim Zâhid-i Geylânî'ye (k.s.) nisbet edilen, ancak kurumlaşmış bir tarikat halini almayan Zâhidiyye silsilesiyle birleşir. Bu silsile İbrâhim Zâhid-i Geylânî'nin (k.s.) halifesi Safiyyüddin Erdebîlî'de (k.s.) Safeviyye, Ömer el-Halvetî'de (k.s.) Halvetiyye tarikatına dönüşmüştür.
Ömer el-Halvetî (k.s.) Tebriz'de 800 (1397) yılında vefat ettiği ve Mîr Ali Zâviyesi hazîresine defnedildiği kaydedilmekteyse de son zamanlarda yapılan bazı araştırmalarda onun Azerbaycan'ın Şamahı şehrinin Avahil köyündeki Pîr Ömer Sultan Ziyaretgâhı diye tanınan mekânında medfun olduğu belirtilmekte, ayrıca bu köyde doğduğu ileri sürülmektedir.
Halvetiyye'nin otuzdan fazla şubesi vardır. Ancak genellikle bu şubeler şu dört ana kolda toplanır: Rûşeniyye, Cemâliyye, Ahmediyye ve Şemsiyye.
