Sâ’dî-i Şîrâzî anlatıyor:

Çocukluk yıllarımdı. Büyüklerden birine,

“İnsan, ne zaman bâliğ olur ve belirtisi nedir?” diye sordum. Dedi ki:

“Kitaplarda yazıldığına göre, üç belirtisi vardır: On beş yaşına varmak, ihtilâm olmak, avret mahallinde kıl bitmek.”

Ama aslında bir tek belirtisi vardır; o da Hakk’ın rızâsını nefsin arzusundan önde tutmaktır. Bu niteliğe sahip olmayan kimseyi hakikat erbabı bâliğ saymazlar. Anne rahminde bir damlacık su, kırk günde insan biçimini alırken, kırk yaşına gelmiş adamda irfan ve edep yoksa ona nasıl insan denir, bir düşün!

***

İnsanlığın olmazsa olmaz şartlarından biri merhamet ve cömertliktir. İnsanlık şu görünen değersiz şekilden ibaret değildir.

İnsana ilim, fazilet ve karşılık beklemeden sevgi gerekir. İnsanlarla yalnızca biçim olarak birliktelik yeterli olmaz.

Dünyayı elde etmekte bir hüner yoktur. Elinden geliyorsa bir fakirin gönlünü elde etmeye bak.

________________

Kaynak: Sa‘dî-i Şîrâzî, Gülistan, 174-175.